2 juli 2019,

Het Leiden van... Nicole Roepers

Nicole Roepers is conservator actuele kunst bij Museum de Lakenhal, dat na een lange verbouwing eindelijk weer geopend is. We spreken elkaar in het museumcafé, waar aan de muren een deel van de collectie Nieuw Leids Laken hangt: een project waarbij vijf kunstenaars ieder een nieuwe wollen stof ontwikkeld hebben en het museum haar rijke verleden met het heden verbindt.

‘We zijn geen historisch museum, we zijn geen kunstmuseum, we zijn echt een stadmuseum,’ aldus Nicole: ‘In de herinrichting hebben we zeven kernverhalen geconstrueerd. Dat zijn geen aparte afdelingen gesorteerd op tijdperk, maar verhalen waarin hedendaagse kunst altijd een rol speelt. We willen kunstenaars inspireren met ons historische gebouw en onze collectie.’ Na een rondleiding door het museum – waar het ook op een donderdagochtend lekker druk is – vertelt Nicole over haar favoriete plekken in Leiden en haar hoop voor de culturele toekomst van de stad.

Fujiyama (Morsstraat)

‘Een écht Japans eethuisje. Er werken veel studenten Japans in de bediening, de chef is Japans en als je binnenkomt word je in luid Japans begroet. De kaart is klein en heeft niks te maken met all you can eet sushifabrieken. Al hun kwaliteit zit in een aantal gerechten, zoals de ramen. Leuk en belangrijk dat we in Leiden zo’n authentiek eethuis hebben.’

Het Zoete Land (Zoeterwoudsesingel)

‘Een coöperatieve moestuin die een paar jaar geleden is opgezet door biologe Jessica Zwartjes. Ieder jaar kunnen daar honderd mensen oogsten en ik ben één van de gelukkigen. Er werkt een fantastische club vrijwilligers die zaait en schoffelt. Op vrijdagochtend ga ik graag met een mes of knipschaar de oogst van de week halen. Wat we in het weekend gaan eten bepaal ik vaak aan de hand daarvan.’

Marktsteeg

‘Dichtbij huis. In Scheltema heb ik vanuit de Lakenhal veel projecten georganiseerd. Utopisch Nest, in samenwerking met de Veenfabriek en de universiteit. Ook hebben we daar een tijd kantoor gehad met Museum de Lakenhal. Dat vond ik altijd een feestje: je loopt daar binnen en ontmoet acteurs, musici, conservatoriumstudenten. Dat gaf heel veel plezier, geluid en vrolijkheid. Nu hebben we een prachtig nieuw kantoor, maar dat mis ik wel een beetje.

Marktsteeg 10 is ook een prachtige nieuwe culturele plek geworden met exposities, lezingen en ook goede lunches. De Nobel is er natuurlijk ook en sinds twee jaar wordt het Get Lost festival georganiseerd als samenwerking tussen verschillende instellingen. Wij hopen daar als museum volgend jaar op in te haken, ook al zitten we een steegje verderop.’

De bijzondere collectie van Universiteit Leiden

‘En dan vooral de fotografiecollectie. Ik heb hier kunstgeschiedenis gestudeerd en in die tijd had je op het Rapenburg het Prentenkabinet, waar alle prenten en fotografie opgeslagen waren. Als je daar als student een werkgroep fotografie volgde kreeg je een paar witte handschoenen en mocht je zelf op zoek gaan door die dozen vol werk van fantastische fotografen. Dat is nu niet meer zo, het is een geklimatiseerde collectie in de UB geworden waar je op aanvraag toegang toe kan krijgen. De collectie werd ooit gestart door professor Van der Waal, die heeft zijn verzameling gedoneerd en door de jaren heen is dat uitgebreid. In 2011 hebben wij hier in het museum samen met de universiteit een grote foto-opdracht aan Erwin Olaf gegeven en een deel van dat werk is nu ook onderdeel van de collectie, het groeit nog altijd.’

De Achterplaats van Museum de Lakenhal

‘Dat is momenteel mijn favoriete plek. Het is de ingang van het museum, er hangt een prachtig wandtapijt over de ontwikkeling van de stad. We zijn nu net open, ik heb de afgelopen dagen alleen maar op kantoor gezeten en dat voelt heel raar. Ik wil nu hier zijn en mensen binnen zien komen, reacties horen, zien of ze het naar hun zin hebben. Het liefst zou ik mijn bureau en laptop op de achterplaats zetten. Volgende week gaan we wel weer normaal werken.’

Met de heropening van De Lakenhal is weer een grote stap gezet richting het Cultuurkwartier. Hoe kijk je daar tegenaan?

‘Zeer positief, het gaat in grote stappen. De parkeergarage was een gigantisch project, daarna wij, het nieuwe Kijkhuis wordt de volgende. Sinds dit voorjaar zie ik dat de Lammermarkt als Cultuurplein langzamerhand ook invulling krijgt, hopelijk wordt dat doorgezet. Vanuit ons kantoor zie ik veel beweging.

In de afgelopen jaren is heel veel veranderd in de stad. Dat heeft veel met economische groei te maken. De stad is prachtig opgeknapt, we hebben een cultuurmakelaar gekregen, er is meer integratie op cultuurgebied en er zijn hier fantastische culturele initiatieven op gebied van iedere kunstvorm. Wat ik nog wel mis is een structurele of permanente plek voor beeldende kunst. Zulke plekken zijn er wel voor muziek, toneel en film maar een permanente plek voor hedendaagse beeldend kunstenaars. Dus niet een plek die elk halfjaar moet verhuizen. Er is voldoende energie en er zijn voldoende ideeën, dat verdient steun vanuit de gemeente.’

 

In de reeks Het Leiden van... nemen Leidenaren ons mee naar hun favoriete plekken in de stad. Wie zou jij graag aan het woord laten in deze rubriek? Laat het ons weten!