Het Leiden van... Geert van der Velden
De Kaasmarktschool is een creatieve broedplaats en een oase van rust, midden in de stad. Hier werkt scenograaf Geert van der Velden aan initiatieven als Fields of Wonder, het van RIJN FESTIVAL en de PianoSpelen. Geert komt uit Noord-Brabant, studeerde in Maastricht en kwam twintig jaar geleden naar het westen. Iedere dag fietst hij vanuit Leiderdorp de stad binnen langs de Oude Rijn, de rivier die een grote rol speelt in zijn werk. Geert deelt zijn visie op cultuur in Leiden en deelt zijn vijf favoriete plekken.
Oude Rijn
‘… en dan vooral het stukje hier achter de Kaasmarkt. Ik kom iedere dag vanuit Leiderdorp de stad binnen en dan zie je de spiegeling van het water. Energie die de stad teruggeeft. We gebruiken dat water niet inhoudelijk. De Peurbakkentocht bestaat natuurlijk, maar dat is commercieel want al die boten maken ergens reclame voor. Dat is geen cultuur. De stad zou meer inhoudelijks moeten vieren op dat verbindende water.’
De Burcht
‘Wij maken voorstellingen in de openbare ruimte maar er zijn in de stad weinig plekken die daar genoeg rust voor hebben. De Burcht heeft dat. Als het rustig is, is de stad op haar mooist. Er komen dop de Burcht heel veel toeristen die graag willen weten wat er in de stad gebeurt. Daar zou iets meer een hart gevormd kunnen worden voor zowel cultuur als toerisme. Op de Burcht kom je tot jezelf.’
Kaasmarkt
‘Een stukje Berlijn noem ik het altijd, een rafelrandje. Er wordt al dertig jaar getolereerd dat dit pand antikraak is, er is geen officiële bestemming. Zo’n creatieve plek in Leiden is niet vanzelfsprekend. Dat moeten we koesteren.’
Openluchttheater Leidse Hout
‘Een fantastische plek, maar het heeft een visie nodig. Shakespeare schreef al over de stad waar de burgers wonen en daarnaast het bos, waar magische dingen gebeuren. Het Openluchttheater wordt geprogrammeerd, maar dat kan een stuk sterker. Daar moeten mensen uit de cultuur op, die van zichzelf creatief zijn en durven te dromen. Geef mensen op deze open plek de ruimte om daar nieuwe dingen te maken.’
Zorgboerderij Cronesteyn
‘Ik ben opgegroeid in Oerle, een dorp met weinig inwoners maar wel honderden verengingen. Iedereen deed mee en iedereen werd betrokken, ook beperkte mensen. Door in Cronesteyn te werken ontdek je we allemaal onze beperkingen. Samen zijn en samenwerken.
Alle plekken die ik genoemd heb zijn plekken aan de rand die zorgen dat de stad de stad is. Een aangeharkt tuintje in de Hortus is leuk, maar een plek als Cronesteyn laat het leven zien. Die rafelranden maken ons bewust van de rauwheid en realiteit waar theater over gaat. Daar moeten we het leven vieren. Iets delen met elkaar, ontmoeten, een gesprek voeren.’
Dat gemeenschapsgevoel uit je geboortedorp, ervaar je dat in Leiden minder sterk?
‘Ja, dat gevoel is wat ik probeer te maken. In Leiden zit iedereen op zijn eigen eiland en beschermt dat heel erg. Het water is wat die eilandjes verbindt, daarom is het van RIJN FESTIVAL in het leven geroepen als verbindende factor in de regio. Als Fields of Wonder zijn we nomaden, we hebben geen vaste plek in de stad. Ik ben blij met deze plek aan de zijlijn, het geeft je een mooi perspectief op het geheel.’
Met dat perspectief in gedachten, hoe zou de stad er over tien jaar uit moeten zien?
‘We hebben een cultuurnetwerk nodig en een festival dat vanuit de cultuur is gestart. Ik hoop dat het van RIJN FESTIVAL daar een bron voor is. We hebben zeven magere jaren gehad, het is tijd dat de mannencultuur in de stad doorbroken wordt. We hebben nu een wethouder die echt luistert, dit is het kantelmoment om bij te sturen en te gaan samenwerken. Laat alle eilandjes samen een ketting vormen.’
.jpg)