Iedere paar maanden siert het werk van een andere kunstenaar het kantoor van Cultuurfonds Leiden. Curator Emma van Noort heeft deze zomer gekozen voor het werk van striptekenaar Nik Heemskerk. Hij studeerde aan de Kunstacademie in Utrecht, woont en werkt in Leiden en in november verschijnt zijn eerste stripboek. Zijn werk is humoristisch, een tikje macaber en vooral verrassend. Wij spraken Nik over deze mini-expositie, zijn stripboek en het werken als illustrator in Leiden.

Hoe vond je het om door Emma benaderd te worden om je werk in ons kantoor te exposeren?

‘Ik dacht meteen: leuk, waarom niet. Het werk dat er nu hangt heeft geen specifiek thema, maar was voor mij wel een goede aanleiding om weer eens een wat groter werk te maken. Deze herfst verschijnt mijn eerste stripboek. Een samenwerking met Milo Cremer Eindhoven die werkelijkheid is geworden dankzij een geslaagde crowdfunding waarbij ik heel veel steun heb gekregen van de Leidse stripwinkels en tabakszaken. Het gaat over een kettingrokende oom die zijn neefje ervan probeert te overtuigen dat roken “het beste is voor de wereld.” Voor het stripboek komt een lancering en daarbij wil ik ook graag wat groter werk exposeren, dus dit was een goede aanleiding om daar weer eens mee aan de slag te gaan.’

Je werk is toegankelijk maar ook een beetje macaber als je iets langer kijkt. Hoe houd je dat in balans?

‘Het is niet mijn streven om macaber te zijn, ik zie mijn werk vooral als droog en probeer gewoon te tekenen wat ik leuk vind. Daaruit haal je veel meer inspiratie dan als je probeert om iets moois te maken, om binnen een bepaald kader te werken. Daarin zou ik helemaal vastlopen. Als je ergens lol in hebt gaat dat steeds verder. Het is natuurlijk ook goed om kritisch te zijn, maar lol vind ik het belangrijkste.’

Hoe ziet jouw werkplek eruit?

‘Ik werk het liefst gewoon thuis. Een tijdje geleden heb ik wel even in een atelier gewerkt, maar ik vind het eigenlijk fijner om in mijn eigen coconnetje te werken, mezelf op te sluiten. Ik laat me vaak prikkelen door kleine dingetjes maar thuis kan ik me goed afsluiten. Of ik zou een atelier in mijn eentje moeten hebben maar ik ben net begonnen, heb hiernaast een bijbaantje en probeer de kosten zo laag mogelijk te houden zodat ik zoveel mogelijk tijd aan mijn illustratiewerk kan besteden.’

De Leidse cultuurwereld is levendig maar er zijn weinig striptekenaars te vinden. Hoe ervaar jij het om hier te werken?

‘Heerlijk. Het is niet groots, om dingen te beleven ga ik liever naar Den Haag of Utrecht. Helemaal niet erg, want dan word ik niet afgeleid in mijn coconnetje. Dat vind ik fijn, maar ik snap dat andere kunstenaars dat anders zien en hier liever niet vertoeven. Het is natuurlijk goed om lokale kunstenaars te helpen, maar ik denk niet dat we niet tegen grotere steden kunnen opboksen.’

En nu hangt je werk op ons kantoor waar hopelijk heel veel mensen het gaan zien. Wat hoop je de komende tijd te bereiken?

‘Ik vind het leuk om te kunnen laten zien wie ik ben en waarmee ik bezig ben. Dat mensen weten dat ik besta is toch wel de minimale insteek. Na de release van mijn stripboek wil ik graag naar kranten toe gaan stappen met mijn portfolio. Ik wil graag artikelen gaan illustreren en wellicht rollen daar weer nieuwe opdrachten uit. Dan kan ik mijn bijbaantje hopelijk opzeggen.’

Op de hoogte blijven van het werk van Nik Heemskerk kan via Instagram en op zijn website.